Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Λεύκαρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Λεύκαρα
Πανοραμική όψη των Λευκάρων
Τοποθεσία
Λεύκαρα
Πληροφορίες
Χώρα:	Κύπρος
Επαρχία:	Λάρνακας
Δήμαρχος:	Σάββας Ξενοφώντος
Πληθυσμός:	1039 (2001)
Δικτυακός τόπος
lefkara.org.cy

Συνοπτική παρουσίαση των Λευκάρων

Τα Λεύκαρα είναι κωμόπολη της επαρχίας Λάρνακας και ανεξάρτητος δήμος της Κύπρου, γνωστό για τα κεντήματά του, τα λευκαρίτικα, καθώς και για την αργυροχοΐα του. Το όνομά του προέρχεται από το λευκό χρώμα των ασβεστολιθικών πετρωμάτων των γύρω βουνών. Το χωριό χωρίζεται διοικητικά σε δύο μέρη, τα Πάνω Λεύκαρα, που αποτελούν δήμο, και την κοινότητα των Κάτω Λευκάρων.

Πίνακας περιεχομένων

[Απόκρυψη]

Θέση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Λεύκαρα βρίσκονται στις νότιες πλαγιές της οροσειράς του Τροόδους, σε υψόμετρο περίπου 500μ., και σε απόσταση σχεδόν 40 χιλιομέτρων από την πόλη της Λάρνακας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σχολείο των Λευκάρων

Αναφορά στα Λεύκαρα γίνεται στο έργο του χρονογράφου Λεοντίου Μαχαιρά ως τόπος γέννησης του αγίου Νεοφύτου (1134 - ~1219). Το σπίτι όπου ο άγιος Νεόφυτος συναντήθηκε με τη μέλλουσα γυναίκα του πριν φύγει για να γίνει μοναχός, αποτελούμενο από ένα δωμάτιο, υπάρχει ακόμη ως μέρος μιας νεότερης οικίας, ενώ ο απ' έξω δρόμος φέρει το όνομα του αγίου.

Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας τα Λεύκαρα αποτελούσαν φέουδο, περιλαμβανόμενο μάλιστα στα βασιλικά κτήματα. Σύμφωνα μάλιστα με το θρύλο, το χωριό επισκέφτηκε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι το 1481, αγοράζοντας ένα κέντημα για την αγία τράπεζα του καθεδρικού ναού του Μιλάνο.

Μετά την αγγλική κυριαρχία στο νησί (1878) τα Λέυκαρα αποτελούν δήμο (1883). Η ευημερία του χωριού στις αρχές του 20ού αιώνα οφείλεται στο εμπόριο των τοπικών κεντημάτων, τα οποία πωλούνταν σε όλη την Ευρώπη από λευκαρίτες κεντηματέμπορους. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και την αναπόφευκτη διακοπή των πωλήσεων στην Ευρώπη, το εμπόριο των κεντημάτων δέχτηκε καίριο πλήγμα.

Τα επόμενα χρόνια μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960) ξεκινάει η ανάπτυξη του τουρισμού στο χωριό, βασισμένη τόσο στα τοπικά κεντήματα αλλά και στο μοναδικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του χωριού, με τα παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια, χτισμένα πάνω στο δρόμο με την αυλή εσωτερικά. Η χρήση της χαρακτηριστικής τοπικής πέτρας διατηρείται και στα περισσότερα νεότερα κτίρια.

Στο χωριό παλαιότερα υπήρχε σημαντική Τουρκοκυπριακή παρουσία, η οποία ελαττώθηκε και εξαφανίστηκε μετά την Τουρκοκυπριακή ανταρσία και την Τουρκική εισβολή. Τα παλιά Τζαμιά υφίστανται μέχρι τις μέρες μας.

Από τα Λεύκαρα κατάγεται και η πρώτη Κυπρία επιστήμονας, η Άννα Τιγγιρίδου. Σπούδασε οδοντιατρική στην Οδοντιατρική Σχολή στο Παρίσι και άσκησε το επάγγελμα της οδοντιάτρου αρχικά στην Λάρνακα και μετά στα Λεύκαρα μέχρι τα γηρατειά της. Υπήρξε μέλος της φιλοπτώχου αδελφότητος Λευκάρων προσφέροντας για δεκαετίες πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Ήταν σύζυγος του Δασκάλου/Καθηγητή Αχιλλέα Τιγγιρίδη, μέλους της ΠΕΚΑ την εποχή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου. Ο εγγονός της, Μιχάλης Σταυρινός, είναι Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 2014 διαπιστευμένος στην Ιρλανδία. Το 2010, ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατόπιν απόφασης του Δήμου Λευκάρων, μετονόμασε προς τιμήν της, την πλατεία Κωμοδρομιού, πλησίον του σπιτιού και του ιατρείου της, σε πλατεία Άννας Τιγγιρίδου.

Σημερινή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός των Πάνω Λευκάρων είναι 762 κάτοικοι.^[1]

Επίσης τα Λεύκαρα του 2015 έχουν αναπτυχθεί πολύ. Με βάση έρευνας είναι ένα από τα δέκα πιο γραφικά χωρία της Ευρώπης. Οι νέοι επιστρέφουν πίσω στο χωρίο και προσπαθούν να δώσουν μια νέα πνοή στο χωριό. Και τώρα με την επαναλειτουργία του κέντρου νεότητας και τις εκδηλώσεις που οργανώνουν γίνεται ολοένα και καλύτερο. Το καλοκαίρι γίνεται μεγάλο φεστιβάλ προς τιμή του Δεκαπενταύγουστου με πολλές εκδηλώσεις, θέατρα και χώρους.