Οάχου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οάχου

Γεωγραφία
Συντεταγμένες	21°28′N 157°59′W
Αρχιπέλαγος	Χαβάη
Έκταση	1.545 χλμ2
Ακτογραμμή	180 χλμ
Υψόμετρο	1.220 μ
Υψηλότερη κορυφή	Κάαλα
Χώρα
ΗΠΑ
Πολιτεία	Χαβάη
Κομητεία	Χονολουλού
Πρωτεύουσα	Χονολουλού
Δημογραφικά
Πληθυσμός	953.207 (απογραφής 2010)
Πυκνότητα	567 /χλμ2

Το Οάχου (Oʻahu) είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Χαβάης, με έκταση 1.545 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό από τα νησιά της πολιτείας. Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας, η Χονολουλού, βρίσκεται στην νοτιοανατολική ακτή του νησιού. Το νησί αυτό έχει μέγιστο μήκος 71 χιλιόμετρα και μέγιστο πλάτος 48 χιλιόμετρα. Το νησί αποτελείται από δύο σβηστά ηφαίστεια, το Βαϊάνι στα δυτικά, που είναι ψηλότερο, και το Κοολάου στα ανατολικά. Ανάμεσά τους βρίσκεται μια πλατειά κοιλάδα ή ράχη. Στο Οάχου βρίσκεται το Περλ Χάρμπορ, το οποίο δέχτηκε επίθεση από τον Ιαπωνικό Στρατό το 1941. Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας του νησιού βασίζεται στο τουρισμό.

Γεωγραφία - Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Οάχου έχει ακανόνιστο σχήμα, το οποίο είναι αποτέλεσμα δύο μεγάλων κατολισθήσεων, οι οποίες καταποντίσανε το μισό δυτικό μέρος του νησιού και το ένα τρίτο του βορειοανατολικού νησιού. Σήμερα, στα δύο αντίστοιχα άκρα του νησιού βρίσκονται δύο οροσειρές - κατάλοιπα ηφαιστείων. Στο βορειοανατολικό μέρος του νησιού βρίσκεται η οροσειρά Κοολάου, η οποία σταματά μέρος της υγρασίας που φέρνουν οι άνεμοι. Στα δυτικά βρίσκεται η μεγαλύτερη σε ηλικία και η ψηλότερη οροσειρά, η οροσειρά Βαϊάνι.^[1]

Η οροσειρά Κοολάου καταλήγει στο βορειότερο άκρο του νησιού, το ακρωτήρι Καχούκου. Το Καχούκου έχει χαμηλό υψόμετρο με πολλούς παραθαλάσσιους υγροβιότοπους. Προς τα δυτικά μέχρι τη Χαεΐβα, το νησί έχει πολλές αμμώδεις παραλίες, οι οποίες είναι κατάλληλες για σερφ λόγω των μεγάλων κυμάτων, ενώ υπάρχουν και βραχώδη ακρωτήρια. Η ενέργεια των κυμάτων είναι τόσο μεγάλη, ώστε μεταφέρουν τη ψιλή άμμο στο βάθος της παραλίας και κοντά στη θάλασσα η άμμος να είναι χοντρή και κοκκώδης. Τα κύματα σε αυτή τη μεριά του νησιού φτάνουν σε ύψος μέχρι τα 15 μέτρα, ιδίως το χειμώνα. Ανάμεσα στις παραλίες του βορειοδυτικού Οάχου ξεχωρίζουν οι Σάνσετ Μπίτς (Sunset Beach), η Έχουκαϊ Μπιτς ή Πιπλάιν (‘Ehukai Beach, Pipline), Μανζάι Μπίτς (Banzai Beach) και Βαϊμέα Μπέι (Waimea Bay). Δυτικά της Χαεΐβα και βόρεια του Βαϊάνι η ακτογραμμή είναι γνωστή ως Μοκουεΐα. Ένας δρόμος που περνούσε από αυτό το σημείο μέχρι το δυτικότερο ακρωτήριο του νησιού, το ακρωτήριο Καένα, καταστράφηκε από τη διάβρωση και τη δράση των κυμάτων.^[1]

Η Χονολουλού, με το Βαϊκίκι και το Ντάιαμοντ Χέντ

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του νησιού κατοικεί στη νότια πλευρά του νησιού, με αποτέλεσμα οι ακτές να έχουν ενισχυθεί ώστε να υποστηρίξουν τους οικισμούς. Στο κέντρο της νότιας ακτής του Οάχου υπάρχει μια μεγάλη εγκόλπωση, το Περλ Χάρμπορ. Παρουσιάζει έντονο διαμελισμό και σχηματίστηκε όταν οι κοιλάδες των ρεμάτων που έκβαλλαν στο κέντρο του νησιού καταποντίστηκαν.^[1] Ανατολικά του Περλ Χάρμπορ έχει κατασκευαστεί το αεροδρόμιο της Χονολουλού, της πρωτεύουσας της πολιτείας Χαβάη. Η νότια πλευρά του νησιού έχει αναπτυχθεί έντονα όχι μόνο πληθυσμιακά, αλλά και τουριστικά, αφού μεγάλα κύματα σκάνε στις παραλίες σχεδόν όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η ακτή του Bαϊκίκι (Waikïkï), στο ανατολικό άκρο της Χονολουλού είναι το τουριστικό κέντρο του νησιού, με μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες να έχουν κατασκευαστεί εκεί που παλιότερα ήταν ένα έλος.^[1]

Στο ανατολικό άκρο του Βαϊκίκι βρίσκεται ο ηφαιστειακός κρατήρας Ντάιαμοντ Χεντ (Diamond Head). Ο κρατήρας αυτός ήταν αποτέλεσμα του ηφαιστειακού τόξου της Χονολουλού, το οποίο ενεργοποιήθηκε πριν περίπου 200.000 έτη, αρκετό καιρό μετά το σχηματισμό του νησιού, που συνέβη πριν 3 με 4 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η ηφαιστειακή σειρά δημιούργησε και άλλους ηφαιστειακούς κρατήρες, όπως ο κρατήρας Κόκο, στο ανατολικό άκρο του νησιού. Ανατολικά του Ντάιαμοντ Χεντ βρίσκεται ένα πλατύς κόλπος, γνωστός ως κόλπος Μαουναλούα (Maunalua). Στις ακτές του βρίσκονται αρκετές πόλεις, όπως οι Κάχαλα, Άινα Χάινα και Χαβάη Κάι, οι οποίες είναι τόσο τουριστικοί προορισμοί όσο και τόποι μόνιμης διαμονής.^[1]

Ο κόλπος Χανάουμα και ο κρατήρας Κόκο, στο ανατολικό άκρο του νησιού

Στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού βρίσκεται η ακτογραμμή Κόκο Ριφτ. Αποτελείται από τρεις κώνους στάχτης, οι οποίοι είναι και το πιο εμφανές παράδειγμα του ηφαιστειακού τόξου της Χονολουλού. Οι κώνοι αυτοί είναι ο Κόκο Χεντ, ο κόλπος Χανάουμα (Hanauma) και ο κρατήρας Κόκο. Ο κόλπος Χανάουμα σχηματίστηκε όταν τα κύματα κατάφεραν να διαβρώσουν την ανατολική πλαγιά του κρατήρα, με αποτέλεσμα αυτή να καταρρεύσει και το νερό να γεμίσει το κρατήρα. Η περιοχή αυτή παραμένει εκουσίως υποανάπτυκτη και προστατεύεται από το Φυσικό Καταφύγιο κόλπου Χανάουμα (Hanauma Bay Nature Preserve), αφού εκεί βρίσκεται ένα ζωντανός κοραλλιογενής ύφαλος. Η ακτογραμμή από το κόλπο μέχρι το ανατολικό άκρο του νησιού, το ακρωτήριο Μακαπούου, ονομάζεται Καΐβι.^[1]

Βόρεια του Μακαπούου, η έκταση μεταξύ της οροσειράς Κοολάου και της ακτογραμμής είναι επίπεδη. Η ακτογραμμή μέχρι τη χερσόνησο Μόκαπου παρουσιάζει δύο εγκολπώσεις, τους κόλπους Βαιμάναλο (Waimänalo) και Καϊλούα (Kailua), οι οποίοι χωρίζονται με το αμμώδες ακρωτήριο Λανικάι. Η βορειοανατολικά ακτή του Οάχου θεωρείται ότι έχει τα καθαρότερα νερά του νησιού, ενώ κατά μήκος της υπάρχουν αρκετές πόλεις. Στο μέσο της βορειοανατολικής ακτής βρίσκεται η χερσόνησος Μοκάπου, η οποία σχηματίζει το κόλπο Κάνεοχε, ο οποίος προστεύεται από ένα σύστημα υφάλων 3 έως 5 χιλιόμετρα υπεράκτια.^[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6} Coastal Geology Group (2011). «Hawai'i's Coastline - Oahu». University of Hawaii. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012.

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων VIAF: 153619954   GND: 4434640-2 BNF: cb11980503x (data)   NDL: 00996869