Παρίσι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Παρίσι | |||
|---|---|---|---|
 Ο Πύργος του Άιφελ (σε πρώτο πλάνο) και οι ουρανοξύστες της Λα Ντεφάνς (σε δεύτερο πλάνο) κυριαρχούν στο Παρίσι και τα δυτικά του προάστια. | |||
| |||
| Διοίκηση | |||
| Χώρα |  Γαλλία | ||
| Περιοχή | Ιλ-ντε-Φρανς | ||
| Νομός | Παρίσι (νομαρχία) | ||
| Διαμέρισμα | Παρίσι (πρωτεύουσα) | ||
| Καντόνιo | Πρωτεύουσα 20 καντονίων | ||
| Δήμαρχος | Αν Ινταλγκό (PS) | ||
| Θητεία | 2008-2014 | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 75001 έως 75020 και 75116 | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 75056 | ||
| Δημογραφία | |||
| Πληθυσμός | 12.223.100 κατ. (2010) | ||
| Γεωγραφία | |||
| Έκταση | 105,40 km2 | ||
| Τοποθεσία | |||
 
Παρίσι
| |||
επεξεργασία | |||
.svg){kind=small}
| Παρίσι και όχθες του Σηκουάνα | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Γαλλία |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | i, ii, iv |
| Ταυτότητα | 600 |
| Περιοχή | Ευρώπη και Βόρεια Αμερική |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1991 (15η συνεδρίαση) |
| Επεκτάσεις | 2006 |
Το Παρίσι (γαλλικά Paris, ΔΦΑ [paˈʁi]), γνωστό και ως η Πόλη του φωτός (Ville lumière), από τότε που εφοδιάστηκαν οι κύριες λεωφόροι του με φανούς γκαζιού το1828, είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και της περιφέρειας Ιλ ντε Φρανς (Île-de-France) και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Το Παρίσι περιλαμβάνει την πόλη του Παρισιού και τα περίχωρα και βρίσκεται σε ένα λεκανοπέδιο. Ο συνολικός πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής ξεπερνά τα 13.000.000 [εκκρεμεί παραπομπή] και είναι έτσι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις τηςΕυρώπης και του κόσμου. Επιπλέον είναι η πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, το σημαντικότερο κομβικό σημείο της και έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως της UNESCO.
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεωγραφική θέση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρίσι είναι κτισμένο στο κέντρο του λεκανοπεδίου του Παρισιού, κατά μέσο όρο 65 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η πόλη του Παρισιού περιβάλλεται από μεγάλα δάση, τα οποία προσφέρουν ανάσα δροσιάς και ανάπαυσης στους Παριζιάνους. Η έκταση της πόλης φτάνει τα 105,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή ξεπερνά τα 14.518 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Σηκουάνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σηκουάνας ποταμός (γαλλ. la Seine) συνδέει το Παρίσι με το εσωτερικό της Γαλλίας, και πιο συγκεκριμένα με τηνΒουργουνδία και με την Μάγχη. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη της πόλης. Χωρίζει το Παρίσι σε δύο άνισες όχθες, στην δεξιά όχθη (rive droite), όπου κυριαρχούν οι επιχειρήσεις και τα χρηματιστήρια, και την νότια, την αριστερή όχθη (rive gauche), όπου είναι ο παραδοσιακός τόπος διαμονής διανοουμένων και καλλιτεχνών.
Νησιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) είναι ένα μικρό νησάκι στον Σηκουάνα, στην καρδιά του Παρισιού. Κατοικήθηκε για πρώτη φορά στην αρχαιότητα και είναι, έτσι, το αρχαιότερο σημείο του Παρισιού. Ακριβώς δίπλα στο Ιλ ντε λα Σιτέ βρίσκεται το Ιλ σαν Λουί (Île Saint-Louis).
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στα 2.153.600 κατοίκους, ενώ μαζί με τα περίχωρα και τις γύρω κοινότητες, τη μητροπολιτική περιοχή δηλαδή, αγγίζει τα 13.200.000 κατοίκους περίπου[εκκρεμεί παραπομπή], που την καθιστούν ως μια από τις μεγαλύτερες πληθυσμιακά πόλεις στην Ευρώπη. Η παγκόσμια κατάταξη το φέρνει στην 23η θέση [εκκρεμεί παραπομπή].
Γεωπολιτική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρίσι σαν ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή συγκεντρώνει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν(Α.Ε.Π.) μεγαλύτερο από ολόκληρη τηνΑυστραλία. Είναι το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο μαζί με το Λονδίνο στην Ευρώπη και συγκεντρώνει το 30% των επιχειρηματιών ολόκληρης της χώρας. Στο Παρίσι εδρεύουν το 40% των επιχειρήσεων της Γαλλίας, καθώς και η μεγαλύτερη επιχειρηματική περιοχή της Ευρώπης, η οποία είναι το προάστιο "Λα Ντεφάνς", ενώ στο Παρίσι ευρίσκεται και το δεύτερο μεγαλύτερο σε μέγεθος χρηματιστήριο της Ευρώπης, το "Euronext".
Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρίσι προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες [1] από όλον τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν την αρχιτεκτονική της πόλης, τα μνημεία της αλλά και τα πλούσια σε εκθέματα μουσεία του. Ένα σημαντικό κομμάτι της πόλης είναι ο ποταμός Σηκουάνας ο οποίος χωρίζει την πόλη σε δύο μέρη, την αριστερή και τη δεξιά όχθη. Σημαντικότερα αξιοθέατα είναι ο Πύργος του Άιφελ, η Αψίδα του Θριάμβου, η Σακρέ Κερ στη Μονμάρτρη, ηΠαναγία των Παρισίων, το μνημείο της Βαστίλλης, η Πλατεία Βαντόμ, η Πλας ντε Βοζ, τα μουσεία του Λούβρου, του Ορσέ, του Πικάσο, το μουσείο του Ροντέν, το Μπωμπούρ με εκθέματα σύγχρονης τέχνης, το πανεπιστήμιο της Σορβόνης, καθώς και το παλάτι τωνΒερσαλλιών λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι όπως επίσης και η Eurodisney.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη του Παρισιού εξελίχθηκε από έναν κέλτικο οικισμό, στα μέσα του 3ου αιώνα προ Χριστού πάνω στο νησί που βρίσκεται το σημερινό κέντρο της μεγαλούπολης, στον ποταμό Σηκουάνα. Το 52 π.Χ ο οικισμός κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Τότε το Παρίσι ονομαζόταν 'Lutetia'. Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο οικισμός μεγάλωσε σημαντικά και επεκτάθηκε και στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Εκεί δημιουργήθηκαν αμφιθέατρο, λουτρά και ένας χώρος συγκέντρωσης (Forum). Η πρώτη φορά που αναφέρεται στην ιστορία η πόλη των Παρισίων είναι από τον Ιούλιο Καίσαρα, στο έργο του "Ιστορία". Εκεί την αναφέρει ως Λουτετία και την φυλή που κατοικεί εκεί, ως Παρίσιους.
Τον 3ο αιώνα μ.Χ μερικοί ιεραπόστολοι έφεραν τον χριστιανισμό για πρώτη φορά στο Παρίσι. Ο άγιος Διόνυσος (Σαιν Ντενί) του Παρισιού έγινε, το 250 μ.Χ, ο πρώτος επίσκοπος του Παρισιού. Αργότερα, όμως, κατά την διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Δεκίου, αποκεφαλίστηκε στον λόφο της Μονμάρτρης. Στο μέρος όπου ετάφη ιδρύθηκε, τον 7ο αιώνα, η Βασιλική του Αγίου Διονυσίου (Saint Denis), η οποία χρησίμευε από τότε ως χώρος ταφής των Γάλλων βασιλέων. Το 360 η πόλη μετονομάστηκε οριστικά σε Παρίσι. Το 486 η ρωμαϊκή κυριαρχία έλαβε τέλος στο Παρίσι και στη Βόρεια Γαλλία, καθώς τα στρατεύματα των Μεροβιγγείων κατέλαβαν την πόλη. Ο βασιλιάς Χλωδοβίκος (Chlodwig) έγινε, το 486, ο πρώτος βασιλιάς της Γαλλίας.
Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 508 το Παρίσι έγινε πρωτεύουσα του κράτους των Φράγκων. Το 586 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη ολοσχερώς. Ο πολύ σκληρός χειμώνας 763/764 - ο ποταμόςΣηκουάνας πάγωσε ως τον πυθμένα - ήταν η αιτία του λιμού στο Παρίσι, ενώ πολλοί άνθρωποι πέθαναν από το κρύο. Η πόλη έχασε την σημασία της και, το 794, ο Κάρολος ο Μέγας έκανε το Άαχεν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Τον 9ο αιώνα το Παρίσι δέχτηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις των Βίκινγκς. Παρ' όλες τις πολύμηνες επιθέσεις των Βίκινγκς, και μετά από σκληρές μάχες και πολλά θύματα, και, αφού μεγάλο μέρος της πόλης είχε καεί, οι Βίκινγκς δεν ξαναεπιτέθηκαν στο Παρίσι. Το 987 ο Ούγος των Καπέτων (Hugo Capet) έγινε βασιλιάς, έκανε το Παρίσι πρωτεύουσα της Γαλλίας και ίδρυσε την δυναστεία των Καπέτων που διήρκεσε μέχρι το 1328.
Το 1163 άρχισε η οικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων και γύρω από την πόλη κατασκευάστηκαν προστατευτικά τείκ
χη. Το 1181 έγινε η πρώτη δημόσια αγορά. Κατά την διάρκεια του 13ου αιώνα υπήρξαν πολλές φυσικές καταστροφές στο Παρίσι, όπως παγωνιές και πλημμύρες. Το 1210 άρχισε να χτίζεται και το Λούβρο. Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα το Παρίσι ήταν χωρισμένο στη δεξιά όχθη, όπου κυριαρχούσε η πολιτική, η οικονομία και η θρησκεία, και στην αριστερή όχθη (rive gauche), όπου κυριαρχούσε το προπύργιο των διανοούμενων. Εκεί ιδρύθηκε, το 1257, τοΠανεπιστήμιο της Σορβόνης.
Μεταρρύθμιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 16ου αιώνα πέθαναν πολλοί κάτοικοι της πόλης από χολέρα και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Κάτω από την βασιλεία του Φραγκίσκου Α΄ (1514-1547) αναπτύχθηκε η τέχνη και ο πολιτισμός. Αγόρασε πολλά έργα τέχνης του Τιτσιάνο, του Μιχαήλ Αγγέλου και του Ραφαήλ, θέτοντας τις βάσεις για την βασιλική συλλογή πινάκων ζωγραφικής. Επίσης προεξέτεινε το Ανάκτορο Φονταινεμπλώ (τότε ήταν φρούριο), ίδρυσε το "Γαλλικό Κολλέγιο" (Collège de France), ένα πανεπιστήμιο το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα, και εκεί διδάσκονταν Ελληνικά, Λατινικά και Εβραϊκά.
Κατά την διάρκεια των πολέμων των Ουγενότων από το 1562 μέχρι το 1598 το Παρίσι έμεινε σε καθολική ιδιοκτησία. Κατά την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, 24 Αυγούστου 1572, δολοφονήθηκαν 3000 με 10000 Ουγενότοι στο Παρίσι. Το 1598 με το Έδικτο της Νάντης οι πόλεμοι των Ουγενότων τερματίστηκαν.
Υπό τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ η οικονομία της πόλης άρχισε να βελτιώνεται. Ίδρυσε τρία τμήματα του Παρισιού, τα οποία υπάρχουν ως σήμερα. Το Ανάκτορο του Λουξεμβούργου (Palais de Luxembοurg) και το Βασιλικό Ανάκτορο (Palais Royal) χτίστηκαν εκείνη την περίοδο. Το βασιλικό τυπογραφείο (1620), ο Βοτανικός Κήπος (1626) και η Γαλλική Ακαδημία (1635) ενδυνάμωσαν την πολιτιστική σημασία της πρωτεύουσας.
Σύγχρονο Παρίσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα, το Παρίσι δέχεται συχνά την Παγκόσμια Έκθεση, που σημαδεύει έντονα την πρωτεύουσα. Ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε για την Έκθεση του 1889 (εκατό χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης), το μετρό γι' αυτή του 1900. Ο γερμανικός στρατός κατέλαβε το Παρίσι κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1940 έως το 1944. Στις 25 Αυγούστου 1944 η άφιξη του δεύτερου τάγματος τεθωρακισμένων του στρατηγού Λεκλέρκ (Leclerc) σήμανε και το τέλος της κατάληψης της πρωτεύουσας, χωρίς να σημειωθούν παραπάνω ζημιές, καθώς ο στρατηγός Ντίτριχ φον Χόλτιτς (Dietrich von Choltitz), Στρατιωτικός Διοικητής της πόλης, δεν υπάκουσε στις διαταγές του Χίτλερ, που απαιτούσε την καταστροφή του Παρισιού.[2]
Πανοραμική θέα του σύγχρονου Παρισιού από τον πύργο του Άιφελ, και σε σύνθετη φωτογραφία 360 μοιρών
Το Παρίσι οργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 και του 1924. Ήταν, επίσης, υποψήφια πόλη το 1992, το 2008 και για τους Αγώνες του 2012, που κερδήθηκαν τελικά από τις πόλεις της Βαρκελώνης, του Πεκίνου και του Λονδίνου αντίστοιχα.
Στις 13 Νοεμβρίου 2015 η πόλη δέχτηκε τρομοκρατικές επιθέσεις από βομβιστές τουΙσλαμικού Κράτους.[3]
Πολιτισμός και αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γαλλική πρωτεύουσα έχει μεγάλο αριθμό ιστορικών και θρησκευτικών κτηρίων, μουσείων, πάρκων και θεάτρων. Στο Παρίσι βρίσκονται περίπου 160 μουσεία, 200 μόνιμες εκθέσεις τέχνης (γκαλερί), 100 θέατρα, 600 κινηματογράφοι. Η προσφορά σε πολιτιστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνει κονσέρτα, εκθέσεις, φεστιβάλ μουσικής και κινηματογράφου, επιδείξεις μόδας αλλά και αθλητικές εκδηλώσεις. Το Ανάκτορο Φονταινεμπλώ (Fontainebleau) μπήκε, το 1979, στον κατάλογο της UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και το ίδιο συνέβη με τοπαλάτι των Βερσαλλιών το 1981 και την όχθη του ποταμού Σηκουάνα το 1991.
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας βρίσκονται στο Παρίσι. Η Comédie-Française [1] είναι το εθνικό θέατρο με κλασσικό περιεχόμενο κυρίως. Ιδρύθηκε το 1680 και εκεί παίζονται κατεξοχήν τα έργα του Μολιέρου. Υπάρχει, επίσης, και η Όπερα του Παρισιού, [2] η οποία ιδρύθηκε το 1875, καθώς και το θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων.
Μουσεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρίσι βρίθει μουσείων και εκθεσιακών χώρων που καλύπτουν πληθώρα θεμάτων και ιστορικών περιόδων. Επιχειρώντας μία αναφορά στα πιο σημαντικά:
- Το παγκοσμίως γνωστό μουσείο του Λούβρου, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1793, περιλαμβάνει πάνω από 30.000 εκθέματα, από την αρχαιότητα μέχρι τον 19ο αιώνα. Πριν γίνει μουσείο ήταν βασιλική κατοικία και σήμερα είναι το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου. Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του Παρισιού.
- Το Μουσείο Ορσέ (Musée d'Orsay), παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός που ανακατασκευάστηκε το 1986 για να στεγάσει αντικείμενα γαλλικής τέχνης της χρονικής περιόδου 1848 - 1914, φιλοξενεί μία πλούσια συλλογή ιμπρεσιονιστικών έργων, καθώς και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προσωρινές εκθέσεις.
- Το κέντρο Ζωρζ Πομπιντού (Georges Pompidou) ή Μπωμπούρ (Beaubourg) ή Εθνικό κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, γνωστό για τη νεωτεριστική αρχιτεκτονική του, κτίσθηκε το 1977 και στεγάζει σύγχρονα έργα τέχνης.
- Το Γκραν Παλέ (Grand Palais) πρωτοάνοιξε στην παγκόσμια Έκθεση το 1900. Μέσα στο μουσείο βρίσκονται κυρίως πίνακες ζωγραφικής. Δίπλα, αλλά ενσωματωμένο στο μουσείο, βρίσκεται ένα δεύτερο Μουσείο, αυτό της Φυσικής Ιστορίας.
- Το μουσείο του Πάμπλο Πικάσο είναι αφιερωμένο, όπως το λέει και ο τίτλος του, στον μεγάλο Ισπανό ζωγράφο. Εκτίθενται περίπου 250 έργα του Πικάσο, πίνακες αλλά και γλυπτά.
- Το πάρκο της Βιλέτ, στο οποίο βρίσκονται τα μουσεία της "πόλης της μουσικής" και της "Πόλης των επιστημών και βιομηχανίας" με την τεραστίων διαστάσεων κινηματογραφική αίθουσα Ζεόντ (οθόνη 1.000 μ²)
- Το μουσείο Ροντέν, με τον συμπαθέστατο κήπο, που φιλοξενεί έργα του διάσημου γλύπτη.
- Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης του Παρισιού, όπου φιλοξενούνται έργα τωνΠωλ Σεζάν, Πάμπλο Πικάσσο και άλλων σύγχρονων δημιουργών.
- Το Μουσείο της Όπερας, το Palais Garnier που κατασκευάστηκε από το Ναπολέοντα τον 3ο.[4]
- Το Μουσείο Τεχνών και επιτηδευμάτων (Musée des Arts et Metiers).
Δρόμοι και κτήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων (Avenue des Champs-Élysées) είναι πιθανόν η πιο διάσημη λεωφόρος του κόσμου. Το πλάτος της φτάνει τα 71 μέτρα και το μήκος της τα 2 χιλιόμετρα, ξεκινά από την πλατεία Κονκόρντ (Place de la Concorde) και τερματίζει στην περιοχή της πλατείας Place Charles-de-Gaulle (Place de l’Étoile), όπου και η Αψίδα του Θριάμβου.
Ο Πύργος του Άιφελ είναι το ορόσημο της πόλης και η ψηλότερη κατασκευή της, με ύψος 324 μ. (μαζί με την κεραία).[5] Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1887 και ολοκληρώθηκαν το 1889. Στην αρχή είχε σχεδιαστεί για προσωρινή μόνο χρήση για την παγκόσμια έκθεση του 1889 αλλά ο τεράστιος και εκκεντρικός Πύργος εντυπωσίασε τόσο πολύ ώστε αποτελεί σήμερα σύμβολο τόσο του Παρισιού όσο και της Γαλλίας. Δέχεται πάνω από 6.000.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ το 2002 συμπλήρωσε συνολικά 200.000.000 επισκέπτες από τότε που κατασκευάστηκε.
Η Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe), με ύψος 50 μ. και μήκος 45 μ., κατασκευάσθηκε με εντολή του Ναπολέοντα. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1806 και η Αψίδα εγκαινιάστηκε το 1836 από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουί Φιλίπ.[6]
Η Σορβόννη είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο βόρεια των Άλπεων. Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα.
Το Καφέ Λε Ντε Μαγκό αποτελεί επίσης γνωστό ορόσημο του Παρισιού.
Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Παρίσι υπάρχουν πάνω από 10.000 εστιατόρια. To Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge) χτίστηκε το 1889. Το όνομα του καμπαρέ αυτού σημαίνει "Κόκκινος Μύλος", που είναι και το σήμα κατατεθέν του.
Εκκλησίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων(Notre Dame de Paris) είναι ένας από τους αρχαιότερους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης. Άρχισε να κτίζεται το 1163 και ολοκληρώθηκε το 1345. Οι δύο πύργοι του έχουν ύψος 69 μέτρα καθένας, ενώ το μήκος όλης της εκκλησίας φτάνει τα 130 μέτρα και το πλάτος της τα 45 μέτρα. Συνολικά έχει χωρητικότητα 9.000 ατόμων.
- Η εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Saint Sulpice). Η σημερινή εκκλησία άρχισε να χτίζεται το 1649 και ολοκληρώθηκε τον 18ο αιώνα.
- Η βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Basilique de Sacré-Coeur) είναι ρωμαιοκαθολική εκκλησία στον λόφο της Μονμάρτρης, στο υψηλότερο σημείο της πόλης. Άρχισε να χτίζεται το 1876 και ολοκληρώθηκε το 1914.
Συγκοινωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη διαθέτει πυκνό δίκτυο μετρό, το οποίο συνδέεται με προαστιακά δίκτυα (RER) και περιφερειακά δίκτυα (Urbaine). Διαθέτει, επίσης, σιδηροδρομική σύνδεση με όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας. Περιβάλλεται από πυκνό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων, οι οποίοι την συνδέουν με κάθε σημείο της επικράτειας. Διαθέτει, επίσης, δύο διεθνή αεροδρόμια, το παλαιότερο Ορλί (Paris Orly),[7] στα νότια της πόλης, και το νεότερο Διεθνές Αεροδρόμιο Παρισιού Σαρλ ντε Γκωλ (Paris Charles de Gaulle) στα βόρεια, το δεύτερο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Ευρώπης.[8] Το παλαιότερο αεροδρόμιο του Μπουρζέ (Le Bourget) δεν χρησιμοποιείται πλέον από αεροπορικές εταιρείες.
Χώροι πράσινου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρίσι, όπως και το Λονδίνο, είναι μια ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με πολλούς πράσινους χώρους: πάρκα, κήποι, δάση στολίζουν την ατμόσφαιρα της γαλλικής πρωτεύουσας. Οι μεγαλύτεροι χώροι πρασίνου είναι τα δάση Bois de Vincennes και Bois de Boulogne (Δάσος της Βουλώνης), οι οποίοι καλύπτουν μια έκταση περίπου 10 τετρ. χιλ. και 8,5 τετρ. χιλ. και βρίσκονται στο νοτιοανατολικό και δυτικό άκρο του Παρισιού αντιστοίχως. Και τα δυο δάση περιλαμβάνουν ιππόδρομο, νησάκια, λίμνες, κήπους και άλλους πόλους έλξης, για παράδειγμα το ζωολογικό κήπο του Βενσέν (Vincennes) ή το μουσείο επιστημών Exploradome στη Βουλώνη.
Άλλοι σημαντικοί χώροι πρασίνου είναι οι φημισμένοι κήποι του Λουξεμβούργου (Jardins du Luxembourg), που περιλαμβάνουν και το Ανάκτορο του Λουξεμβούργου, ο Βοτανικός κήποςJardin des Plantes, με διάφορα μουσεία (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας) και θερμοκήπια και με έναν από τους πιο παλαιούς ζωολογικούς κήπους στον κόσμο (Ménagerie du Jardin des Plantes, έτος έναρξης λειτουργίας το 1794 [9]), η περιοχή Tuileries, με το Ανάκτορο του Κεραμεικού, το πάρκο Buttes-Chaumont, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μια μικρήσπηλιά, το πάρκο Parc de la Villette με το περίφημο Cité des Sciences et de l'Industrie, τα πάρκα Monceau και Montsouris και πολλοί άλλοι χώροι πρασίνου.
Ωστόσο και εκτός του Δήμου του Παρισιού (Ville de Paris), στην ευρύτερη περιοχή της πόλης (région parisienne) συναντά κανείς αξιόλογους και μεγάλους χώρους πρασίνου: το δάσος τoy Μεντόν (forêt de Meudon), με έκταση 1.100 εκτάρια (11.000 στρέμματα),[10] απέχει περίπου 6 χλμ. νοτιοδυτικά του Παρισιού και στεγάζει άγρια πανίδα, όπως αλεπούδες καιαγριογούρουνα. Σε αυτό υπάρχει, επίσης, και το Αστεροσκοπείο της Meudon, ένα από τα πιο σημαντικά αστρονομικά κέντρα στον κόσμο.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Το κλίμα του Παρισιού είναι εύκρατο μεσογειακό, δηλαδή έχει ήπιους, υγρούς χειμώνες, θερμά, ξηρά καλοκαίρια και αρκετές βροχοπτώσεις, και επηρεάζεται από το ρεύμα του Βορείου Ατλαντικού.[11]Οι θερμοκρασίες γενικά κυμαίνονται από 15 έως 25 βαθμούς Κελσίου, και επικρατεί αρκετή ηλιοφάνεια σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.[12] Κάθε έτος ωστόσο, υπάρχουν ημέρες όπου η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους 32 βαθμούς, ενώ το 2003, κατά το γενικότερο φαινόμενο του καύσωνα που εμφανίστηκε στην κεντρική Ευρώπη, η θερμοκρασία υπερέβη τους 30 βαθμούς συνεχόμενα για αρκετές εβδομάδες και προσέγγισε και τους 40 για λίγες ημέρες.[13]
Κατά μέσο όρο η άνοιξη και το φθινόπωρο έχουν ήπιες θερμοκρασίες, ωστόσο εμφανίζονται και περίοδοι όπου ο καιρός θερμαίνει ή ψυχραίνει απότομα.[14] Κατά τον χειμώνα η ηλιοφάνεια εμφανίζεται κατά αραιά διαστήματα, αλλά γενικά οι θερμοκρασίες διατηρούνται πάνω από τους 7 βαθμούς.[15] Εμφανίζεται χιονόπτωση κάθε έτος, ωστόσο σπανίως είναι αρκετή ώστε να προκαλέσει στρώσεις χιονιού.[16]
Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία στην πόλη ήταν 40,4 βαθμοί στις 28 Ιουλίου του 1947, και η χαμηλότερη -23,9 στις 10 Δεκεμβρίου του 1879.[17]
Τα επίπεδα βροχόπτωσης κυμαίνονται στα 652 χιλιοστά, και υπάρχουν ελαφρές βροχοπτώσεις καθ'όλο το έτος, χωρίς να λείπουν και οι απότομες έντονες βροχοπτώσεις.
| [απόκρυψη]Κλιματικά δεδομένα Παρίσι (Parc Montsouris), 1981–2010 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μαρ | Απρ | Μαι | Ιουν | Ιουλ | Αυγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
| Μέγιστη Υψηλότερη °C (°F) | 16.1 | 21.4 | 25.7 | 30.2 | 34.8 | 37.6 | 40.4 | 39.5 | 36.2 | 28.4 | 21 (70) | 17.1 | 40,4 |
| Μέση Υψηλότερη° C (°F) | 7.2 | 8.3 | 12.2 | 15.6 | 19.6 | 22.7 | 25.2 | 25.0 | 21.1 | 16.3 | 10.8 | 7.5 | 16,0 |
| Μέση Ημερήσια °C (°F) | 5.0 | 5.6 | 8.8 | 11.5 | 15.3 | 18.3 | 20.6 | 20.4 | 16.9 | 13.0 | 8.3 | 5.5 | 12,5 |
| Μέση Χαμηλότερη °C (°F) | 2.7 | 2.8 | 5.3 | 7.3 | 10.9 | 13.8 | 15.8 | 15.7 | 12.7 | 9.6 | 5.8 | 3.4 | 8,5 |
| Ελάχιστη Χαμηλότερη °C (°F) | −14.6 | −14.7 | −9.1 | −3.5 | −0.1 | 3.1 | 6 (43) | 6.3 | 1.8 | −3.1 | −14 (7) | −23.9 | −23,9 |
| Κατακρημνίσειςmm (ίντσες) | 53.7 (2.114) | 43.7 (1.72) | 48.5 (1.909) | 53 (2.09) | 65 (2.56) | 54.6 (2.15) | 63.1 (2.484) | 43 (1.69) | 54.7 (2.154) | 59.7 (2.35) | 51.9 (2.043) | 58.7 (2.311) | 649,6 (25,575) |
| Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων | 10.2 | 9.3 | 10.4 | 9.4 | 10.3 | 8.6 | 8 | 6.9 | 8.5 | 9.5 | 9.7 | 10.7 | 111,5 |
| Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας | 62.5 | 79.2 | 128.9 | 166.0 | 193.8 | 202.1 | 212.2 | 212.2 | 167.9 | 117.8 | 67.7 | 51.4 | 1.661,7 |
| Πηγή: Meteo France[18] | |||||||||||||
![[1]](https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Com%C3%A9die-Fran%C3%A7aise#/media/File:CFfacadePlacedelOpera.png){kind=link}
![[2]](https://commons.wikimedia.org/wiki/Palais_Garnier#/media/File:Paris_Opera_full_frontal_architecture,_May_2009.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου